ช่วงเริ่มต้น

หลังจากการเกษียณในฐานะผู้เล่นใน ค.ศ. 1989 กามาโชเริ่มต้นการฝึกสอนด้วยการเป็นสตาฟฟ์โค้ชของเรอัลมาดริด ประสบการณ์อาชีพครั้งแรกของเขาคือการใช้เวลาอยู่ร่วมกับทีมราโยบาเยกาโนและแอร์ราเซเด อัสปัญญ็อล ซึ่งเขาเป็นผู้มีส่วนช่วยในการส่งเสริมให้แก่ทั้งสองทีมในการแข่งขันดิวิชันแรก

ในช่วงฤดูร้อน ค.ศ. 1998 กามาโชเข้ารับทำหน้าที่ให้แก่เรอัลมาดริดชุดใหญ่ แต่ก็ออกจากทีมในช่วงเพียง 22 วันหลังจากนั้นเนื่องด้วยความขัดแย้งกับผู้บริหารของสโมสร[1]

สเปน

กามาโชได้รับช่วงต่อจากคาเบียร์ เคลเมนเต ในการทำหน้าที่เป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลทีมชาติในเดือนกันยายน ค.ศ. 2008 หลังจากเป็นฝ่ายแพ้ต่อทีมชาติไซปรัสที่ 2–3 ประตูในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2000 รอบคัดเลือก และทีมสามารถปรับเข้ากับผู้นำคนใหม่ได้อย่างรวดเร็วโดยสามารถเข้าสู่รอบสุดท้าย แต่ก็ได้ตกรอบไปเมื่อได้พบกับแชมป์อย่างทีมชาติฝรั่งเศสในรอบก่อนรองชนะเลิศ

สองปีต่อมา ทีมชาติของกามาโชได้เป็นฝ่ายแพ้ในรอบเดียวกันนี้ต่อทีมชาติเกาหลีใต้ในฟุตบอลโลก 2002 และตามมาซึ่งข้อถกเถียงจากความพ่ายแพ้[3] เขาได้ประกาศถึงการลาออกของเขาเอง และได้รับการแทนที่โดยอีญากี ซาเอซ

ไบฟีกาและเรอัลมาดริด / โอซาซูนา

หลังจากนั้น กามาโชกลับไปร่วมงานกับสโมสร โดยได้รับการแต่งตั้งจากสปอร์ลิชบัวอีไบฟีกาของประเทศโปรตุเกสเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 เนื่องด้วยการปลดเชซูอัลโด แฟร์เรรา ออกจากสโมสร สองปีต่อมา ทีมของเขาก็ชนะการแข่งพอร์ชุกีสคัพโดยได้พบกับโชเซ มูรีนโย ผู้นำทีมสโมสรฟุตบอลโปร์ตูในช่วงทดเวลาพิเศษ รวมถึงได้อันดับสองในลีก ซึ่งจัดว่าเอาชนะได้ยากในวันที่เขาแสดงผลงาน นอกจากนี้เขายังได้แสดงให้เห็นตัวตนความเป็นมนุษย์ในอีกด้าน เมื่อเขาร่ำไห้รำลึกถึงหลังจากที่มิครอส เฟเฮอร์ ได้เสียชีวิตในสนาม ไม่นานหลังจากการแข่งขันระหว่างไบฟีกากับวีตอรียาดือกีมาไรช์

สำหรับฤดูกาล 2004–05 กามาโชได้กลับไปยังเรอัลมาดริดด้วยข้อตกลงเป็นระยะเวลาสองปี เพื่อเข้ารับหน้าที่แทนการถูกปลดของกาลูซ กายลอซ

ทีมชาติจีน

เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 2011 กามาโชเข้ารับหน้าที่คุมทีมชาติจีน โดยเซ็นสัญญาข้อตกลงเป็นระยะเวลาสามปีด้วยค่าจ้างรายปีที่ 8 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[4] หัวหน้าสมาคมฟุตบอลจีนชื่อเหวยตี๋ได้อธิบายว่าเป็นส่วนหนึ่งของแผนระยะยาวที่จะช่วยให้ฟุตบอลทีมชาติมีความทัดเทียมกับทีมชาติญี่ปุ่นและทีมชาติเกาหลีใต้ โดยเขาได้ตั้งข้อสังเกตว่า "เมื่อเทียบกับเพื่อนบ้านของเราอย่างญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ วงการฟุตบอลจีนยังคงตามหลังอยู่ห่างไกล เราจำเป็นต้องทำงานด้วยวิสัยทัศน์ในระยะยาวและเริ่มที่จะกวดขันกับวิธีการปฏิบัติ แฟน ๆ จำนวนมากของเราคาดหวังว่าจีนจะผ่านเข้าสู่ฟุตบอลโลก 2014 รอบชิงชนะเลิศที่ประเทศบราซิล พวกเขากลัวว่าการเปลี่ยนผู้ฝึกสอนในช่วงเวลาสุดท้ายอาจก่อให้เกิดผลร้ายต่อโอกาสในการผ่านเข้ารอบของทีม ผมเข้าใจต่อสิ่งดังกล่าวทั้งหมด ซึ่งเราจะไม่ให้มีการสูญเสียเวลาแต่อย่างใด"[5]

รองประธานศูนย์บริหารฟุตบอลจีนชื่อหยู ฮงเฉิน ยังได้เพิ่มเติมอีกด้วยว่า: "ในรอบคัดเลือกสู่ฟุตบอลโลก 2014 เป็นเพียงหน้าที่ชั่วคราวสำหรับเขา ถึงจะล้มเหลว กามาโชก็จะไม่สูญเสียงาน เมื่อเราเริ่มที่จะหาผู้ฝึกสอนคนใหม่ให้แก่ทีมชาติ เราได้มุ่งเน้นไปยังประเทศในทวีปยุโรปเป็นส่วนใหญ่ เช่น ประเทศเยอรมนี, เนเธอร์แลนด์ และสเปน ประการแรก พวกเขามีแนวความคิดต่อฟุตบอลในระดับสูง และประการที่สอง พวกเขามีระบบการฝึกอบรมเยาวชนอย่างสร้างสรรค์ ซึ่งเราสามารถเรียนรู้จากสิ่งเหล่านี้ได้ เราหวังว่าเขาจะสามารถหารูปแบบที่เหมาะสมแก่เราได้"[5]

อย่างไรก็ตาม ทีมชาติจีนก็ล้มเหลวในการคัดเลือกเข้าสู่ฟุตบอลโลก 2014 หลังจากการได้เพียงอันดับสามของกลุ่มในการคัดเลือกรอบที่สามด้วยการเป็นฝ่ายชนะสามครั้งและแพ้สามครั้ง กามาโชยังมีส่วนเกี่ยวข้องต่อความพ่ายแพ้ของทีมหนุ่มจีนให้แก่ทีมชาติบราซิลที่ 0–8 ประตู ในวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 2012 ของการแข่งขันกระชับมิตร ซึ่งนับเป็นความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่หลวงที่สุดของทีมชาติเท่าที่เคยมีมา ทั้งยังส่งผลให้อันดับของทีมลดลงมาอยู่ที่ 109 ของอันดับโลกฟีฟ่า[6]

ในเกมแรกของการแข่งขันเอเชียนคัพ 2015 รอบคัดเลือก กามาโชกับทีมชาติจีนเป็นฝ่ายแพ้ต่อทีมชาติซาอุดีอาระเบียที่ 1–2 ประตู[7] ตามมาด้วยความพ่ายแพ้สุดช็อกเมื่อพบกับทีมชาติไทยในนัดอุ่นเครื่องเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 2013 ที่ 1–5 ประตู ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เขาถูกปลดออกจากตำแหน่ง[8] และได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้ฝึกสอนที่แย่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของวงการฟุตบอลจีน[9]